مطبوعات، و آموزه های انتخابات

                    ریشه‌یابی و کاوش در شبهه‌های پس از انتخابات ریاست جمهوری

یادداشتی از سید محمود رضوی: هیاهوی بی دلیل
روزنامه اطلاعات/ چهارشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۶

من چه گویم که کسی را به سخن حاجت نیست
خفتگان را به سحرخوانی من حاجت نیست
در بهاری که درآن چشم خزان می‌گرید
به غزلخوانی مرغان چمن حاجت نیست
بی‌گمان مِهرِ وطن کار وفاداران است
کاین پریشان وطنان را به وطن حاجت نیست

     در روایتی عرفانی این اندرز متعالی آمده است: «رحم الله اِمراء عرف قدره فوقف عنده»‌ای کاش برخی از بزرگان و مسئولان، بر اندازه و حدّ خویش وقوف داشتند و در حفظ آن می‌کوشیدند. سخنان درشت گفتن و هل من مبارز طلبیدن علیه رقیبان سیاسی، خاصه آنان که ملاحظاتی دارند یا امکان پاسخگویی ندارند، در شأنِ یک جامعه بزرگ و یک حکومت شایسته و مقتدر نیست.

     امروزه، قدرت سیاسی و نفوذ ژئوپولیتیک ایران بسیار گسترده و پایدارتر از تمام کشورهای منطقه است. اصلا یک دلیل تهدیدهای لفظی و تحرکات برخی حکومتهای وامانده و جامانده از تاریخ و تمدن ـ نظیر عربستان سعودی ـ بر علیه ایران همین است. قدرت ایران در عرض و طول سیاسی و نظامی از یک سو، و عمق و ارتفاعِ فرهنگی و تمدنی از سوی دیگر، به وضوح دیده می شود و قابل لمس و اندازه‌گیری است. در هر مقایسه‌ای، این تراز برتر را می‌توان مشاهده کرد. اما فراتر از تطبیق و مقارنه، و رقابت در تمام عرصه‌ها، آنچه موجب نگرانی مجادله‌گران و دشمنان ایران شده، اثرگذاری و فعلیّتِ این قدرتِ راهبردی و ژئوپولیتیک است. قدرت تمدنی و فرهنگی ایران مدتی است از قوّه به فعل در آمده و روبناهای دیپلماتیک، علمی و حتی نظامی نیز به تبع آن خودنمایی می‌کند.

      با این همه، هرگز نباید در این مسائل نیز غلوّ و اغراق کرد. هر گزافه و بیهوده‌گویی، ممکن است موجب رؤیاپنداری و تحلیل‌های ناصحیح شود و ما را به مخاصمه‌هایی بکشاند که مدیریت خروج آن دیگر در دست ما نیست. هدف کنونی مثلث «اسرائیل، آمریکا و عربستان» همین است که ابتدا ما را به اراده خودمان به دامچاله‌ای بکشانند و سپس در فرایندی فرساینده توان ملی و اقتصادی ما را چنان ضعیف سازند که هیچگاه نتوانیم دست برتر در منطقه داشته باشیم. برخی وقایع در سنوات اخیر در کشور ما رخ داده که آنان را نسبت به این پروژه‌های شوم امیدوار ساخته است. وقایعی که بسیار مشکوک بوده و هنوز لایه‌های مبهم و مه‌آلودش به روشنی عیان نشده تا دستهای خیانت را بتوانیم بشناسیم و قطع کنیم. روشن‌ترین نمونه از تست مذکور، واقعه هائله‌ای بود که در مشهد رخ داد و حلقه‌ای از تندروان مشکوک‌ الهویه با حمله به سفارت عربستان، خسارات بی‌حساب و کتابی به منافع و موقعیت ایران وارد کردند.

     مشهد مهمترین حلقه ارتباط میان شیعیان ایران و شیعیان عراق و عربستان و بحرین و لبنان و… است. در این شهر امام هشتم شیعیان در بزرگترین معبد جهان آرمیده و این عبادتگاه عظیم و باشکوه که از در و دیوارش هنر و زیبایی و معنویت می‌بارد و در مرکز آن، آفتاب وجود مقدس حضرت ثامن‌الائمه (ع) قرار گرفته است، مکانی نورانی است که شیعیان عرب در غرب و جنوب ایران و شیعیان هند و پاکستان و افغانستان در مشرق ایران زمین و نیز شیعیان آذربایجان و نخجوان به هم رسیده و در مکانی امن و باشکوه، شعائر خود را به جای آورده و وحدت و قدرت خود را به نمایش می‌گذاشتند. این شهر در حال حاضر تنها مکانی بود که حکام عربستان و بحرین بهانه‌ای برای ممانعت از سفر زائران و شهروندانشان به ایران نداشتند. کارشکنی می‌کردند اما قادر نبودند مانع زیارت شیعیان و سفرشان به ایران شوند. حضور آنان در ایران، به سرعت موجب خنثی شدن تبلیغات سوء سعودی‌ها و وهابی‌ها و حاکمان بحرین علیه کشور امن و عزیز ما بود. بدون یک دلار سرمایه گذاری، با کسب درآمد و اشتغال عظیم برای هتل‌ها و کسبه مشهد مقدس، این شهر به حلقه وصل و محیط امن ارتباط میان شیعیان جهان بدل شده بود. اما دیدیم که طی چند ساعت، در عملیاتی پیچیده، قدرت عمل و مدیریت از دست ما خارج شد و دیگر هیچ یک از شیعیان مظلوم بحرین و عربستان قادر نیستند پای به خاک ایران بگذارند.

      این فقط یک وجه قضیه بود. ورشکستگی هتل‌ها و آژانس‌های سفر و زیارتی، اختلال در حج و زیارت ایرانیان و محدود کردن و در دست گرفتن مکان‌ها و امکان‌های ایرانی در مکه و مدینه، پایمال شدن خون شهدای مکه و منی به بهانه حمله به سفارت عربستان، محکومیت جهانی و صدور بیانیه‌های وهن آلود بر ضد ایران، فرار و نجات حکّام جنایتکار سعودی از اعدام شیخ نمر و شیعیان مظلوم مبارز و منتقدِ اعدام شده در عربستان و…
این همه بلا طی دوسه ساعت بر سر ایران و شیعیان جهان نازل شد و در شهر و استانی که بزرگترین داعیه داران مذهب و شریعت حضور داشته و دارند. کسانی که می‌توانند مجوزهای قانونی را برای نمایش یک فیلم، یا اجرای یک کنسرت، برگزاری یک سخنرانی سیاسی، یا یک اجتماع عبادی و دینی و… را بدون هیچ دلیلی به حضور مقدس حضرت ثامن(ع) ارتباط دهند و خلاف شئونات آستان مقدس اعلام کنند. کسانی که امر به خروج برخی شهروندان هنردوست و این افراد از شهرشان می‌کنند، چرا هنوز در برابر این فاجعه ملی سکوت کرده اند؟

     این تجربه از آن رو گفته شد تا بیم و انذار داده شود که برخی خطاب‌ها و خطابه‌ها و تحرکات در میان مسئولان و مشاهیر کشور دیده می شود که ظاهرا با هدف خیرخواهی و دفاع از حق مردم و دیانت به میدان آمده‌اند، اما ای بسا که مدیریت پیچیده‌ای برای عده‌ای ساده لوح درنظر گرفته اند و شاید دوباره شاهد خسارات بزرگی به کشور باشیم. از جمله مهم‌ترین پروژه‌ای که از سوی رسانه‌ها و سیاستمداران ضد ایران مکرّر مطرح شده، از بین بردن تأثیر انتخابات باشکوه و بزرگ ایران است. این نمایش عظیم که حتی موجب حیرت تحلیلگران اروپایی بوده، در تمام جهان اسلام، یک پدیده استثنایی و منحصربفرد است. مانع بزرگی در برابر تبلیغات ضد ایرانی است که مدل حکومت ایران را غیر ملی و مانع اراده و خواست اکثریت می‌دانند. انتخاباتی با این ابعاد و عظمت، قدرت ملی ایران در برابر کشورهای قبیله‌ای یا کودتایی را به نمایش می‌گذارد. طبیعی است که برنامه عظیمی برای خدشه دار کردن و تشکیک در اصل و فرع آن در حال اجرا باشد. کسانی که رأی مردم و خواست و اراده ملت را در پای صندوق‌های رأی، قربانی اهداف شخصی و خصومت‌های جناحی می‌کنند، و نیز آنها که به راحتی از تبدّل آرا و تردید و ابطال سخن گفته یا از تخلفات گسترده حرف می زنند، عبرت‌های سفارتِ آتش گرفته عربستان را به خاطر آورند. خسارتی که به مال و حیثیت و امکانات و ارتباطات شیعه در سراسر جهان وارد شد، قابل محاسبه نیست. تخدیر انتخابات و خدشه دار کردن آن، از بین بردن نیمی از قدرت و صلابت جمهوری اسلامی و ملت ایران است.